Wprowadzenie i cel:
Według najnowszych danych epidemiologicznych ok. 70% populacji doświadcza dolegliwości bólowych ze strony odcinka lędźwiowo-krzyżowego, a 50% – odcinka szyjnego kręgosłupa, i to przed ukończeniem 40. roku życia. Schorzenia te stanowią poważny problem medyczny, społeczny oraz ekonomiczny. Na rozwój schorzeń kręgosłupa wpływa wiele czynników środowiskowych: brak aktywności fizycznej, warunki pracy niezgodne z zasadami ergonomii pracy, przeciążenia kręgosłupa, podeszły wiek, nadwaga oraz czynniki behawioralne.

Cel pracy:
Ocena stopnia niepełnosprawności spowodowanej dolegliwościami bólowymi kręgosłupa z uwzględnieniem wpływu czynników środowiskowych.

Materiał i metody:
Grupę badawczą stanowiły 142 osoby zmagające się ze schorzeniami kręgosłupa. Do oceny stopnia ich niepełnosprawności zastosowano anonimowy kwestionariusz ankiety, który opierał się na kwestionariuszach Neck Disability Index (NDI) oraz Oswestry Disability Index (ODI). Uwzględniono też pytania demograficzne: o wiek, płeć, wskaźnik masy ciała (BMI), rodzaj wykonywanej pracy, miejsce zamieszkania oraz aktywność fizyczną.

Wyniki:
Wykazano, że wiek, brak lub niedostateczna (1–2 razy w tygodniu) aktywność fizyczna oraz miejsce zamieszkania są czynnikami istotnie wpływającymi na stopień niepełnosprawności, natomiast nie potwierdzono takiej zależności dla masy ciała, rodzaju wykonywanej pracy i płci. Ocena zależności między poszczególnymi rodzajami schorzeń kręgosłupa a nasileniem niepełnosprawności wykazała, że typ schorzenia znacząco wpływa na jej poziom.

Wnioski:
Rekomenduje się doprecyzowanie programów opieki zdrowotnej i rozwój opieki zdrowotnej w miejscach, gdzie obserwuje się jej deficyt. Zaleca się wsparcie edukacyjne populacji, które może przyczynić się do zmniejszenia skali problemu, jakim są dolegliwości bólowe kręgosłupa spowodowane przede wszystkim brakiem odpowiedniej aktywności fizycznej.