Antybiotyki (AB) są zaliczane do najważniejszych farmaceutyków używanych zarówno u ludzi jak i u zwierząt. Od początku ich stosowania były obawy o możliwość powstawania na nie oporności (ABR). W czasie kilku ostatnich lat znaczenie oczyszczalni ścieków i wydalanie bakterii opornych na antybiotyki (ARB) albo genów (ARG) w wodach ściekowych stało się przedmiotem szczególnych badań naukowych. W zakładzie oczyszczanie ścieków odgrywają rolę dwie specyficzne okoliczności, które mogą indukować transfer ARG i selekcję ARB: • niskie stężenie antybiotyków znacznie poniżej stężenia terapeutycznego, które działać może jako parametr selekcyjny dla ABR • obecność żywych lub martwych opornych bakterii o znaczeniu klinicznym, które mogą transferować swoje ARG na różne sposoby do bakterii zaadaptowanych do zwykłych swoich warunków środowiskowych i które mogą przenosić ARG do puli genów środowiska wodnego. Oba czynniki mogą być wykazane stosując koncepcję „okienka selekcji mutantów” w odniesieniu do oczyszczalni ścieków, która zakłada, że między najniższym stężeniem hamującym (MIC) a wyższym stężeniem zapobiegającym mutacji (mutant prevention concentration, MPC) znajduje się przedział koncentracji, gdzie antybiotyk wywiera wpływ na selekcję ARB. Droga powrotu oporności z powrotem ze środowiska do człowieka nie jest jeszcze wyjaśniona i jest usilnie badana. Stan obecnej wiedzy co do ARB i ARG przenoszonych w oczyszczalniach ścieków pozwala na to, żeby inżynierowie utrzymywali dotychczasowe technologie obniżające ich wydalanie i projektowali nowe, które będą zdolne nawet do całkowitego zahamowania wydalania czynników oporności bakterii do środowiska wodnego.