PL EN
PRACA ORYGINALNA
Diagnostyka laboratoryjna boreliozy w środowisku pracowników leśnych
 
Więcej
Ukryj
1
Euroimmun Polska, Wrocław, Polska. Kierownik: Dr M. Klimczak
 
2
Euroimmun AG, Lubeka, Niemcy. Kierownik: Prof. W. Stocker
 
3
Katedra Analityki Medycznej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu. Kierownik: Prof. dr hab. M. Woźniak
 
4
Department of Pharmacology, University of Saskatchewan, Saskatoon, Kanada. Kierownik: Prof. dr. V. Gopalakrishnan
 
 
Med Srod. 2013;16(4):16-25
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Laboratoryjna diagnostyka boreliozy opiera się na wykrywaniu przeciwciał klasy IgG i IgM przy pomocy testu ELISA oraz testu potwierdzenia Line-blot.

Materiał i metody:
Badania na obecność specyficznych przeciwciał anty-Borrelia wykonano wśród 568 pracowników leśnych. Testy ELISA wykonano w surowicy, ślinie oraz suchej kropli krwi. Test potwierdzania – Line-blot wykonano w surowicy a następnie oznaczono prewalencję poszczególnych przeciwciał przeciw-Borrelia. Test ELISA zawierał kompletny ekstrakt z Borrelia natomiast test Line-blot w klasie IgG i IgM składał się z antygenów z B. afzelii, B. burgdorferi oraz B. garinii.

Wyniki:
Test ELISA wykazał w wypadku 201 leśników (35%) pozytywny wynik w klasie IgG. Z tej grupy 171 (30%) przypadków występowanie przeciwciał potwierdzono testem Line-blot. Tylko w 40 przypadkach (7%) uzyskano wynik dodatni testem Lineblot przy uprzednio negatywnym wyniku w teście ELISA. Głównym antygenem docelowym w Line-blot był VlsE (77%). Test na obecność przeciwciał w klasie IgM wykazał, że 119 przypadków (21%) miało wynik pozytywny w teście ELISA z których 59 (10%) potwierdzono testem Line-blot. Przeciwciała przeciw antygenowi OspC pokazały najwyższą prewalencję (71%) w klasie IgM. Korelacja wyników w przesięku śluzówkowym wynosiła 0,736 dlaIgG i 0,162 dla IgM_

Wnioski:
Częstotliwość występowaniaprzeciwciał przeciw Borrelia była wysoka i wynosiła42% wśród pracowników leśnych. Stwierdzono, że korelacjawyników oznaczeń w ślinie i przesięku śluzówkowatym była nieakceptowalna w teście ELISA podczas gdy korelacja wyników uzyskanych w surowicy i suchej kropli krwi była bardzo wysoka i sugeruje przydatność tego materiału do diagnozy boreliozy


Background:
The laboratory diagnostics of boreliose is based on detection of specific IgG and IgM antibodies by ELISA test followed by confirmation test of Line-blot.

Material and Methods:
Testing of the presence of specific anti-Borrelia antibodies was performed in the group of 568 forest workers. The ELISA tests were performed in serum, saliva, and dry spot of blood. The confirmation tests Line blot were performed in serum then the prevalence of particular antibodies against Borrelia was calculated. The ELISA test consists complete extract from Borrelia whereas the Line-blot test consists antigens from B. afzelii, B. burdorferi, and B. garinii.

Results:
Thesamples from 201 (35%) forest workers have revealed the positive results in ELISA in IgG class and 171 (30) results from this group were confirmed by Line-blot. Only in 40 (7) samples have revealed the positive results in Line-blot but were negative in ELISA tests. The main antigen was VIsE (77%) in IgG class. It has been shown that 119 (21%) samples have revealed positive results in the IgM class in ELISA tests, and from this group 59 (10%) caseswere confirmed by Line-blot. Antibody against antigen OspC revealed the highest prevalence (71%) in IgM class. The correlation between samples from sera and mucosal transudate have shown r40.736 in the case of IgG andr40.162 in the case of IgM.

Conclusions:
The frequency, of anti-Borrelia antibodies occurrence was very high andappeared in 42% of forest workers. It has revealed that the correlation of results between serum and mucosal transudate was not satisfactory in the case of ELISA test. In contrary, the correlation of results between serum and dry spot of blood was very high and should be consider as alternative material for boreliose diagnosis

 
REFERENCJE (23)
1.
Dziubek Z.: Krętkowice. W: Zdzisław Dziubek: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Dziubek Z. (red.) Warszawa PZWL 2003, 182-186.
 
2.
Strle F., Videcnik J., Zorman P., et al.: Clinical and epidemiological findings for patients with erythema migrans. Comparison of cohorts from the years 1993 and 2000. Wien Klin Wochenschr 2002; 114: 493–97.
 
3.
Straubinger R.K., Summers B.A., Chang J.F., et al.: Persistenceof Borrelia burgdorferi in experimentally infected dogs after antibiotic treatment. J Clin Microbiol 1997; 35: 111–16.
 
4.
Steere A.C.: Lyme disease. N Engl J Med 1989; 321: 586–96.
 
5.
Weber K., Neubert U., Buchner S.A.: Erythema migrans and early signs and symptoms. In: Weber K, Burgdorfer W, eds. Aspects of Lyme borreliosis. 1st edn. Berlin; Springer-Verlag, 1993: 105–21.
 
6.
Asbrink E., Hovmark A.: Early and late cutaneous manifestations in Ixodes-borne borreliosis (Erythema migrans borreliosis, Lyme borreliosis). Ann NY Acad Sci 1988; 539: 4– 15.
 
7.
Strle F., Maraspin V., Pleterski-Rigler D., et al.: Treatment of borrelial lymphocytoma. Infection 1996; 24: 80–84.
 
8.
Maraspin V., Cimperman J., Lotric-Furlan S., et al.: Solitary borrelial lymphocytoma in adult patients. Wien Klin Wochenschr 2002; 114: 515–23.
 
9.
Asbrink E., Hovmark A., Olsson I.: Clinical manifestations of acrodermatitis chronica atrophicans in 50 Swedish patients. Zbl Bakt Hyg A 1986; 263: 253–61.
 
10.
Picken R.N., Strle F., Picken M.M., et al.: Identification of three species of Borrelia burgdorferi sensu lato (B burgdorferi sensu stricto, B garinii, and B afzelii) among isolates from acrodermatitis chronica atrophicans lesions. J Invest Dermatol 1998; 110: 211–14.
 
11.
Kristoferitsch W., Spiel G., Wessely P.: Meningopolyneuritis (Garin- Bujadoux, Bannwarth). Clinical aspects and laboratory findings. Nervenarzt 1983; 54: 640–46.
 
12.
Pachner A.R., Steere A.C.: The triad of neurologic manifestations of Lyme disease: meningitis, cranial neuritis, and radiculoneuritis. Neurology 1985; 111: 47–53.
 
13.
Rieber H.: Cerebrospinal fluid – physiology, analysis and interpretation of protein patterns for diagnosis of neurological diseases. Mult Sler 1998; 4: 99-107.
 
14.
Rieber H.: External quality assessment In clinical neurochemistry: survey of analysis for cerebrospinal fluid (CSF) proteins based on CSF/serum quotients. Clin Chem 1995; 41:256-63.
 
15.
Sigal L.H.: Early disseminated Lyme disease: cardiac manifestations. Am J Med 1995; 98 (suppl 4A): 25–28.
 
16.
Rees D.H.: Axford JS. Lyme arthritis. Ann Rheum Dis 1994; 53: 553–56.
 
17.
Steere A.C.: Borrelia burgdorferi (Lyme disease, Lyme borreliosis). In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Principles and practice of infectious diseases. 5th edn, vol 2. Philadelphia: Churchill Livingstone, 2000: 2504–18.
 
18.
Flisiak R., Pancewicz S.: Diagnostyka i leczenie Boreliozy z Lyme Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych.
 
19.
Sillanpaa H.: Immune responses to borrelial VlsE IR6 peptide variants. Int. J. of Medical Microbiology; 2007: 297:45–52.
 
20.
Schluste-Spechtel H.: Improvement of Lyme Borreliosis Serodiagnosis by a Newly Developed Recombinant Immunoglobulin G (IgG) and IgM Line Immunoblot Assay and Addition of VlsE and DbpA Homologues; J.Clin. Microbiology. 2003:41:1299-1303.
 
21.
Parry J.V., Perry K.R., Panday S., Mortimer P.P.: Diagnosis of hepatitis A and B by testing saliva. J Med. Virol 1989; 28:255- 260.
 
22.
Stevens R., Pass K., Fuller S.: Blood Spot Screening and Confirmatory Tests for Syphilis Antibody. J.Clin. Microb., Sept. 1992; 2353-2358. Condorelli, F., Scalia G., Stivala A., Gallo R., Marino A., Battaglini C.M., Castro A.: Detection of immunoglobulin G tomeasles virus, rubella virus, and mumps virus in.
 
23.
serum samples and in microquantities of whole blood dried on filter paper. J. Virol Methods 1994; 49: 25–36.
 
eISSN:2084-6312
ISSN:1505-7054
Journals System - logo
Scroll to top